Լոռեցի պապերը տարողունակ խոսք ունեին ՝
«Առաջնախոսը չգիտե, թե ի՞նչ կա եդնախոսի փորումը»:
Բրիտանական հետախուզությունը, Թուրքիայի ու Իսրայելի հետ համագործակցած Մուր - Բյորընս մեմորանդումի շրջանակում, ասաց իր ծանրակշիռ խոսքը Սիրիայում:
Ասաց այնքան հիմնավոր, որ ԱՄՆ -ի Պետդեպն ու ԵՄ -ի արտաքին քաղաքականության պատասխանատու տիկնայք ,
համարում են, որ Ռուսաստանն ու Իրանը արդեն սատկած լեշ են:
ՈՒ շտապելուց միմյանց ոտք տրորելով, նետվում են Դամասկոս,
ալ-Ջուլանիին իրենց բարեկամության ու աջակցության հավաստիքը հայտնելու:
Բայց բրիտանական այդ հարվածի պատասխանն ամենևին էլ Ռուսաստանն ու Իրանը չեն տալու:
Պատասխանը տալու է Վատիկանը:
Իմանալով Վատիկանի հարվածելու մեթոդն ու կարողությունները, կասկած չունեմ, որ վերին աստիճան անհամաչափ ու ծանր են լինելու այդ հարվածները:
Եվ առնվազն երեք ուղղությամբ:
Ինչու՞ եմ այսպես վստահ ասում:
Իսկ դուք հիշեք` Փարիզի Աստվածամոր տաճարի վերաբացման արարողությանը ո՞վ չկար, որը՝ ով լիներ -չլիներ, ինքը պիտի լիներ:
Չկար Հռոմի Պապը:
ՈՒ ոչ միայն չկար, այլև ցուցադրաբար մեկնել էր Կորսիկա...
Չկասկածեք նաև նրանում, որ Վատիկանը չգիտեր, թե ինչ է սպասվում Սիրիայում:
Գիտեր, ու այդ մասին, նոյեմբերի 24-ին Մոսկվա մեկնած պապական նվիրակ, կարդինալ Սորիեսը, վստահ եմ, ոչ միայն Կրեմլին ինֆորմացրեց, այլև հետագա գործողությունների պլանը ներկայացրեց:
Դրանով էլ պայմանավորված պետք է համարել նոյեմբերի
28-29 -ին Մոսկվա մեկնած Ասադին տրված խուսափուկ պատասխանները:
Ռուսների անգործությունը Սիրիայում, երբ գերազանց հասկանում էին, որ գրողի ծոցն է կորչելու իրենց ռեպուտացիան:
Դոկայում Լավրովի անճարակի դեր խաղալը...
Քաղաքականություն է, երբ միջազգային որևէ հաստատություն չի գործում...
Սաշա ԱՍԱՏՐՅԱՆ